Semana en el Oratorio

Desprecio de los bienes mundanos

26.4.22

Sacris solemniis (en latín y en español)



Sacris solemniis iuncta sint gaudia,
et ex praecordiis sonent praeconia.
Recedant vetera, nova sint omnia.

Corda, voces, et opera

Noetis recolitur caena novissima
qua Cristus creditur agnum et azyma
dedisse fratribus, iuxta legitima
priscis indulta patribus.

Post agnum typicum, expletis epulis,
Corpus Dominicum datum discipulis,
sic totum omnibus, quot totum singulis.

Eius fatemur manibus.

Dedit fragilibus corporis ferculum,
dedit et tristibus sanguinis poculum,
dicens: accipite quod trado vasculum,
omnes ex eo bibite.

Sie sacrificium istud instituit,
cuius officium committi voluit
solis prestyteris, quibus sic congruit
ut sumant, et dent ceteris.

Panis Angelicus fit panis hominum,
dat panis caelicus figuris terminum,
o res mirabilis! Manducat Dominum
pauper, servus, et humilis.

Te trina Deitas unaque, poscimus,
sic nos tu visita, sicut te colimus.
Per tuas semitas duc nos quo tendimus:
ad lucem quam inhabitas. Amen.





Sagradas solemnidades

A las sagradas solemnidades únanse las alegrías,
y del corazón resuenen los himnos.
Retírese lo antiguo; nuevo sea todo.

Los corazones, las voces y las obras.

De aquella noche se recuerda la última cena
en la que es de fe que Cristo el cordero y los ázimos
dió a los hermanos, conforme a las leyes impuestas
a los antiguos padres.

Después del típico Cordero
terminado el banquete
que el cuerpo del Señor se dió a los discípulos,
de tal manera todo a todos, que también todo a cada uno.

Por sus manos, lo confesamos.

Dió a los frágiles de su cuerpo el manjar,
dió también a los tristes de su sangre la copa,
diciendo: tomad el vaso que os entrego,
todos bebed de él.

Así instituyó este sacrificio
cuyo cargo quiso se encomendase
a solo los presbíteros, a quienes por tanto compete
el tomarlo y darlo a los demás.

El Pan angélico se hace pan de hombres,
da el Pan del cielo a las figuras término,
¡oh cosa admirable! Come a su Señor
el pobre y humilde siervo.

A ti, Trinidad y Santísima Deidad, trina y una, pedimos
que así tú nos visites, como te adoramos.
Por tus caminos llévanos a donde vamos:
a la luz en la que habitas. Amén.

| Preparación: OratorioCarmelitano.com / OratorioCarmelitano.blogspot.com




| Devocionario | | Confesion | | DevocionarioCristiano | | DevotoCristiano |

No hay comentarios:

Publicar un comentario